GSBC #43 Kosmiczne Spotkanie
Jak zbudowany jest satelita? Czym rożni się jego oprogramowanie od typowego biznesowego systemu? Czy stosuje się specjalne “kosmiczne” praktyki? Jak się robi deployment na produkcje? Czy Ziemia jest płaska? Po odpowiedzi zapraszamy na kosmiczne spotkanie z zespołami programistów odpowiedzialnymi za kod dwóch polskich satelitów: KRAKsat i PW-Sat 2.
KRAKsat to satelita badawczy zbudowany przez studentów Akademii Górniczo-Hutniczej i Uniwersytetu Jagiellońskiego we współpracy z firmą SatRevolution. Jest to pierwszy na świecie satelita, który do sterowania orientacją wykorzysta ferrofluid, czyli ciecz magnetyczną. W kwietniu 2019 znajdzie się na orbicie, by przeprowadzić eksperyment, którego celem jest przetestowanie autorskiego ferrofluidowego koła zamachowego. Ze względu na niski koszt takiego rozwiązania, jego prostotę i niezawodność, zaprojektowane przez KRAKsat koło zamachowe mogłoby stanowić konkurencyjną technologię dla tych obecnie stosowanych i zrewolucjonizować światowy przemysł kosmiczny.
PW-Sat 2, od 3 grudnia 2018 na orbicie okołoziemskiej, to studencki projekt edukacyjny Politechniki Warszawskiej. Jego głównym celem technologicznym jest skonstruowanie i przetestowanie innowacyjnego systemu deorbitacji w postaci żagla o powierzchni 4 m². Ponadto przetestowany został system otwieranych paneli słonecznych oraz czujnik Słońca. System zasilania, struktura satelity i oprogramowanie misji są autorskimi projektami członków zespołu, w tym programistów z gliwickiej firmy Future Processing.
